Het nieuws van vandaag
Het zal jullie vast niet zijn ontgaan. Ten noorden van het Duitse eiland Borkum, zijn in de nacht van woensdag op donderdag, ongeveer 270 grote containers van een vrachtschip in zee gevallen. Inmiddels zijn diverse containers of in ieder geval de lading ervan, aangespoeld bij de Waddeneilanden. Vooral op Vlieland en Terschelling, liggen de stranden vol bezaaid met spullen en afval. Heel veel afval. En er is meer onderweg, waaronder drie containers, gevuld met gevaarlijke stoffen. De kustwacht heeft nog eens 11 containers in zee kunnen lokaliseren.
Het is druk op de stranden
Het is sinds vanochtend vroeg een komen en gaan van mensen op de stranden, die allemaal hopen hun slag te slaan met het ‘jutten’ naar spullen. Zo zijn er kuipstoeltjes te vinden, diverse auto onderdelen, knuffels, schoenen en zelfs artikelen van Ikea. Op het strand van Terschelling ligt ook een zwaar beschadigde container, met als lading een grote partij beeldschermen. Mensen verlaten het strand met tassen, manden en auto’s vol spullen.
De strandjutters van vandaag, vertellen aan de media wat ze van plan zijn met de spullen. Een jongeman heeft een grote lading sandalen, die hij bewaart op zolder tot de zomer, om ze dan te kunnen verkopen. Een opa heeft een paar sandaaltjes voor zijn kleindochter weten te bemachtigen en een mooie grote knuffel, hetzij even in minder mooie staat door de aanraking met zeewater.
Naast het feit dat het mij als mens fascineert, om te zien hoe mijn medemens reageert op aangespoelde spullen, vraag ik me als jurist af of de mensen deze spullen eigenlijk zomaar mee naar huis mogen nemen?
Historie
Strandjutten is niets nieuws. Het jutten naar spullen is van origine uit armoede ontstaan. Soms werden er ‘pareltjes’ van bruikbare spullen gevonden op het strand. Daarna ingezet als ruilmiddel of waar om te verkopen. En waren het geen pareltjes, dan was er vast wrakhout te vinden, wat werd opgeslagen om te drogen en dienst kon doen als stookmateriaal. Tegenwoordig lijkt het wel een trend. Van zodra er een melding in het nieuws komt dat er containers in het water zijn gevallen, is het in heel korte tijd enorm druk op de stranden. De mensen zijn er als de kippen bij om te gaan jutten.
De wet
In de wet spreekt men liever van ‘strandvonderij’. De wet op de strandvonderij dateert uit 1931 en is nog steeds van kracht. Zo ook het uitvoeringsbesluit uit 1931.
Deze wet schrijft ons voor wat we moeten doen en hoe we (zouden) moeten handelen op het moment dat we spullen aantreffen op het strand.
Als we de wet correct willen naleven, doen we het volgende: De spullen die je hebt gevonden, dien je in eerste instantie aan te geven bij de strandvonder. Dit is de persoon die het toezicht uitoefent op de zeestranden en zorgt dat alle voorschriften worden nageleefd. Doorgaans is de strandvonder de burgemeester van de desbetreffende gemeente waar je de spullen hebt gevonden. De strandvonder neemt alle zaken in beheer en maakt een inventaris van de spullen, voorzien van een gedetailleerde beschrijving en een overzicht van specifieke kenmerken.
Bederfelijke waar, mag vrijwel gelijk, indien mogelijk, verkocht worden door de strandvonder. Een overzicht van niet-bederfelijke spullen en die tevens enige vorm van waarde vertegenwoordigen, dient de strandvonder te publiceren in een door het ministerie aangewezen dagblad. Hiermee geeft hij aan welke spullen hij in beheer heeft en roept de rechthebbende op zich te melden.
Indien er zich iemand meldt, en daarbij kan bewijzen dat hij de rechtmatige eigenaar is van de spullen, dient de strandvonder de spullen af te geven. Weliswaar zal voor het beheer een bepaalde vorm van vergoeding in rekening worden gebracht aan de eigenaar.
Als er zich niemand meldt of er is twijfel over het bewijs, dan mag de strandvonder, na een periode van 2 maanden de spullen van waarde openbaar verkopen. Van de verkoopprijs zal een derde van het bedrag gaan naar de ‘eerlijke’ vinder.
Conclusie
Gelet op bovenstaande, kan ik niets anders doen, dan concluderen, dat op de stranden van Vlieland en Terschelling, de wet vandaag niet werd nageleefd. In beginsel mag je niet zonder meer spullen meenemen, die je aantreft op het strand. We starten dus toch nog altijd met de gedachte, dat de spullen een rechtmatige eigenaar (kunnen) hebben.
Mocht het nou nog een keer voorkomen dat er immense hoeveelheden spullen aanspoelen op het strand, is het niet nodig om massaal het gemeentehuis in te rennen met al je spullen, op zoek naar de burgemeester. Je mag ook gewoon aangifte doen bij politie. Zij handelen het ook graag voor je af.
Nu hopen dat er zich veel lieve vrijwilligers zullen melden, die de strandvonder gaan helpen met het opruimen van het achtergebleven afval. En vergeet niet….Handjes af van de containers die nu onderweg zijn naar de stranden. Ze kunnen gevaarlijke stoffen bevatten.
Photo by 27707 on Pixabay